Al zou de vijgenboom niet bloeien...

Hab 3:17-19 “Al zou de vijgeboom niet bloeien, en er geen opbrengst aan de wijnstokken zijn, de vrucht van de olijfboom teleurstellen; al zouden de akkers geen spijs opleveren, de schapen uit de kooi verdreven zijn en er geen runderen in de stallingen zijn, nochtans zal ik juichen in de HERE, jubelen in de God van mijn heil. De HERE Here is mijn kracht; Hij maakt mijn voeten als die der hinden, Hij doet mij treden op mijn hoogten. Voor de koorleider. Met snarenspel.” (NBG51)

Habakuk maakt een groeiproces door: vertwijfeld vraagt hij de Here waarom een volk, slechter dan Israël, hun komt vernietigen. Gods antwoord verbijstert hem… De Here maakt hem duidelijk dat dit volk komt als een oordeel over Israël.

Dit gebed toont wat Habakuk echt belangrijk vindt.

- Materiële tegenslag zal zijn relatie met de Here niet verstoren…Of dat voor Habakuk echt mogelijk is, is maar de vraag. De geschetste situatie heeft nog niet plaatsgevonden. Habakuk spreekt over de mogelijke, en waarschijnlijk zekere, uitermate slechte toekomst.

- Habakuk looft de Here omdat de Here de bewerker is van zijn heil. En dat is het enige dat telt in deze wereld. Veel belangrijker dan materiële tegenslag. Ik vind het trouwens opmerkelijk dat Habakuk niet spreekt over “menselijke” verliezen. Want de Chaldeeën zullen heus niet kijken op een dode meer of minder. En het is natuurlijk gemakkelijk om met Habakuk te zeggen dat wij ondanks “alle verliezen” de Here God zullen blijven loven en prijzen, terwijl wij ondertussen aan deze kant van de wereld in “relatieve” overvloed leven. En dan moet ik mij dezelfde vraag stellen: als het mij overkomt blijf ik dan de Here loven en prijzen?

- Ook Habakuk beseft dat… daarom bouwt hij op een externe kracht, een kracht die niet van hemzelf is. JHWH God is zijn kracht! Daarom kan hij met God zijn beperkingen overwinnen. Want met de Here is het onmogelijke mogelijk.

Het laatste jaar is nogal bruusk duidelijk geworden dat onze “zekerheden” helemaal niet zo zeker zijn. Er hoeft echt niet veel te gebeuren en alles is weg. De enige zekerheid die stand zal houden is dat mijn behoudenis in Jezus ligt. En dat het alleen maar door de Here God is dat ik kan en zal standhouden…daarom kan ik Hem blijven loven en prijzen ondanks de omstandigheden. Alleen met Hem is dat mogelijk.

___________________________________________________________________________

Er wordt weleens beweerd dat de God van het OT een wrede God is, anders dan de God van het NT. Die God zou dan liefdevol zijn. Maar is dat wel zo?

Psalmen 102:25-27 “Gij hebt voormaals de aarde gegrondvest, en de hemel is het werk uwer handen; die zullen vergaan, maar Gij houdt stand, zij alle zullen verslijten als een kleed, Gij verwisselt ze als een gewaad, en zij verdwijnen; maar Gij blijft dezelfde, aan uw jaren komt geen einde.” (NBG51)

Ezechiël 33:11 “Zeg tot hen: zo waar Ik leef, luidt het woord van de Here HERE, Ik heb geen behagen in de dood van de goddeloze, maar veeleer daarin, dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. Want waarom zoudt gij sterven, huis Israels?” (NBG51)

Jesaja 55:6-9 “Zoekt de HERE, terwijl Hij Zich laat vinden; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg en de ongerechtige man zijn gedachten en hij bekere zich tot de HERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen; en tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen luidt het woord des HEREN. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten.” (NBG51)

Gods zegen, in Jezus verbonden,